朝代兩漢 詩人佚名
淮南王。自言尊。百尺高樓與天連。後園鑿井銀作床。
金瓶素綆汲寒漿。汲寒漿。飲少年。少年窈窕何能賢。
揚聲悲歌音絕天。我欲渡河河無樑。願化雙黃鵠還故鄉。還故鄉。
入故里。徘徊故鄉苦身不已。繁舞寄聲無不泰。徘徊桑梓遊天外。