注音 ㄑㄩㄥˊ ㄑㄩㄥˊ
拼音 qióng qióng
基本釋義
⒈ 高而大貌。
引宋 陸游 《夙興》詩:“人看雖不直一錢,知我自有穹穹天。”明 何景明 《王母何氏墓碑》:“元室造兮寧厥域,有石穹穹兮纘爾德。”